Jak działa defektoskop ultradźwiękowy i do czego służy?

Co to jest defektoskop ultradźwiękowy i do czego służy?

Bardzo podstawowe pytanie nie miej jednak warto wiedzieć co to jest za urządzenie i do jakich wad i części stosowane są defektoskopy ultradźwiękowe.
Defektoskopy ultradźwiękowe są urządzeniami stosowanymi w badaniach nieniszczących. Defektoskopy zostały zaprojektowane aby wykrywać wady i nieciągłości, takie jak pęknięcia, ubytki, delaminacje lub wady materiałowe, nie ingerując w strukturę części i nie uszkadzając jej w żaden sposób.

Defektoskopy wykorzystują fale ultradźwiękowe do detekcji wad. Nadajniki w defektoskopie wysyłają fale ultradźwiękowe o wysokiej częstotliwości do materiału. Kiedy fale te napotkają uskok, odbijają się. Echo to jest następnie dekodowane przez defektoskop, dostarczając szczegółowych informacji na temat rodzaju, rozmiaru i lokalizacji uszkodzenia.

Jak działają defektoskopy ultradźwiękowe?
Typowy defektoskop ultradźwiękowy składa się z kilku jednostek funkcjonalnych, takich jak nadajnik/odbiornik, przetwornik ultradźwiękowy i wyświetlacz. Nadajnik/odbiornik to moduł elektroniczny, który może wytwarzać impulsy elektryczne o wysokim napięciu. Przetwornik ultradźwiękowy, napędzany impulsem, generuje energię ultradźwiękową o wysokiej częstotliwości. Energia dźwiękowa jest wprowadzana i rozchodzi się po materiałach w postaci fal. W przypadku nieciągłości (np. pęknięcia) na ścieżce fali część energii zostanie odbita z powrotem od powierzchni wady. Sygnał fali odbitej jest przekształcany przez przetwornik na sygnał elektryczny i wyświetlany na ekranie. Siła odbitego sygnału jest wyświetlana w funkcji czasu od wygenerowania sygnału do otrzymania echa. Czas podróży sygnału można bezpośrednio powiązać z odległością, jaką przebył sygnał. Z sygnału można czasami uzyskać informacje o lokalizacji, rozmiarze, orientacji i innych cechach reflektora.

Podczas badań ultradźwiękowych na powierzchni badanego obiektu umieszcza się przetwornik ultradźwiękowy [głowicę] podłączony do defektoskopu. Przetwornik ultradźwiękowy jest zwykle oddzielony od obiektu testowego za pomocą środka sprzęgającego (takiego jak olej) lub wody.

Istnieją dwie metody odbioru fali ultradźwiękowej: odbicie i tłumienie. W trybie odbicia (lub impulsu-echa) przetwornik ultradźwiękowy wysyła i odbiera fale pulsacyjne, gdy „dźwięk" jest odbijany z powrotem do urządzenia. Odbite ultradźwięki pochodzą np. z tylnej ściany obiektu, lub z niedoskonałości obiektu – wady. Na wyświetlaczu defektoskopu widzimy te wyniki w postaci sygnału o amplitudzie reprezentującej intensywność odbicia i odległość, przedstawiającą czas przybycia odbicia. W trybie tłumienia (lub transmisji) nadajnik wysyła ultradźwięki przez jedną powierzchnię, a oddzielny odbiornik wykrywa ilość, która dotarła do niego na innej powierzchni po przejściu przez ośrodek. Niedoskonałości lub inne warunki w przestrzeni pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem zmniejszają ilość przesyłanego dźwięku, ujawniając w ten sposób ich obecność. Zastosowanie sprzęgacza zwiększa efektywność procesu poprzez zmniejszenie strat energii fali ultradźwiękowej na skutek separacji pomiędzy powierzchniami.

Defektoskopy ultradźwiękowe SONATEST
PCB Service posiada w ofercie przenośne defektoskopy ultradźwiękowe m.in. firmy SONATEST. Są to lekkie i łatwe do przenoszenia. Ta mobilność w połączeniu z wyjątkową wydajnością i odpornością defektoskopów SONATEST czyni je idealnymi do pracy w terenie.