Ściernica diamentowa a szlifowanie betonu

Ściernice diamentowe znajdują wiele zastosowań w budownictwie i są powszechnie stosowane podczas prac wykończeniowych na co wpływ ma ich wysoka wydajność oraz specyficzne przeznaczenie.

Ściernica diamentowa i jej przeznaczenie

Głównym przeznaczeniem ściernicy diamentowej jest szlifowanie (wyrównywanie) nierówności oraz usuwanie zanieczyszczeń na powierzchni materiałów budowlanych: betonu, betonu komórkowego, kamienia, jastrychu, a nawet asfaltu. Wykorzystuje się ją między innymi podczas wykonywania posadzek betonowych, przygotowania podłoży betonowych pod podłogi drewniane (np. parkiet), a także w obróbce szlifierskiej schodów, słupów czy belek betonowych, elementów z betonu architektonicznego, prefabrykatów itd. Przy tym omawiana ściernica diamentowa jest wykorzystywana do obróbki zgrubnej lub międzyoperacyjnej na sucho, przy użyciu szlifierek kątowych o odpowiednim rozmiarze i odpowiednio dużej mocy.

Aby uzyskać bardzo dobre efekty w pracy, należy odpowiednio prowadzić ściernicę diamentową po obrabianej powierzchni. W trakcie pracy powinno się cały czas utrzymywać jej równoległość do szlifowanej powierzchni i do tego stale ją przesuwać, odpowiednio dobierając docisk. Jest to ważne, gdyż w ten sposób zapobiega się powstawaniu miejsc za głęboko przeszlifowanych. Przyczyną ich jest bowiem zbyt długie i za mocne szlifowanie w jednym miejscu. Szybkość przesuwu ściernicy po powierzchni i jej docisk do niej są warunkowane głównie twardością obrabianego materiału. W przypadku materiałów miękkich, np. gazobetonu, szybkość przesuwu powinna być większa, zaś docisk mniejszy. Natomiast w wypadku materiałów twardych, np. granitu, jest odwrotnie – szybkość przesuwu powinna być mniejsza, zaś docisk większy.

Konstrukcja ściernic diamentowych

Opisywana ściernica diamentowa ma stalowy korpus w kształcie talerza. Do niego przylutowano segmenty ścierne zawierające diamenty techniczne. Segmenty ścierne rozmieszczone są obwodowo w dwóch rzędach lub naprzemiennie obwodowo i skośnie w stosunku do obwodu tych narzędzi. Takie ułożenie pozwala uzyskać powierzchnie szlifowane o większej gładkości. Jeśli chodzi o twardość spoiwa użytych segmentów, to dostosowano je optymalnie do przeznaczenia materiałowego danego modelu ściernicy diamentowej zgodnie z ogólną zasadą mówiącą, że do obróbki materiałów twardych stosuje się segmenty miękkie, a do abrazyjnych i miękkich – twarde.

W stalowych talerzach (korpusach) ściernic diamentowych wykonuje się duże okrągłe otwory umożliwiające efektywne odprowadzanie urobku ze strefy obróbki (odsysanie za pomocą odkurzacza), jak też ich wydajne chłodzenie powietrzem. Warto tu zwrócić uwagę, że np. ściernice diamentowe firmy Klingspor DS 600 S SUPRA, ma talerz o skośno-owalnych żebrowaniach z dużymi otworami do odprowadzania urobku. Wspomniane otwory są bardzo istotne z trzech powodów: (1) umożliwiają szybkie usuwanie pyłu z powierzchni szlifowanej, (2) zbieranie go przez podłączony do króćca osłony odkurzacz przemysłowy, o ile takiego używamy, jak też (3) efektywne chłodzenie powietrzem (wentylację) segmentów.

Dzięki zoptymalizowanej konstrukcji nowoczesne ściernice diamentowe umożliwiają uzyskanie wysokiej efektywności szlifowania, a także powierzchni o bardzo dobrej jakości. Narzędzia te, charakteryzują się długą żywotnością i ekonomizują prace budowlane.