Nowe technologie sprzyjają również bezprawiu

Stopień zabezpieczenia kajdanek wysokiej klasy zależy od ukrycia dostępu do małych skomplikowanych kształtów współpracujących z kluczem. W dobie łatwego i dostępnego druku 3D to założenie wydaje się być błędne.

Na warsztacie Friday at the Hackers on Planet w Nowym Jorku, niemiecki haker oraz konsultant ds. bezpieczeństwa znany w środowisku jako Ray, zademonstrował jak można otworzyć kajdanki, dzięki plastikowym kopiom kluczy wykonanym dzięki technologii druku 3D oraz wycinania laserowego. Do prezentacji użył kajdanek niemieckiej firmy Bonowi oraz angielskiego producenta Chubb. Obie firmy dostarczają profesjonalny sprzęt z dedykowanymi zamkami.

Demonstracja podkreśla jednak problem, z jakim muszą zmierzyć się producenci zwykłych kajdanek otwieranych uniwersalnymi kluczami. W przeciwieństwie do kajdanek z unikalnym zamkiem, wytworzenie jednego uniwersalnego klucza pozbawi policję bezpieczeństwa, gdyż zatrzymany może być w posiadaniu jego kopii.

W przeciwieństwie do popularnych kajdanek, które można kupić w dowolnym sklepie survivalowym, kajdanki firmy Bonowi oraz Chubb mogą być nabywane jedynie przez organy policji. Ray powiedział, że kupił klucz do kajdanek Chubb na Ebayu, natomiast źródła posiadania klucza do Bonowi nie ujawnił. Następnie za pomocą cyrkla dokładnie je zmierzył i stworzył trójwymiarowe modele CAD. Do ich odtworzenia użył wycinarki laserowej kolegi oraz drukarki Repman 3D.

Przez weekend sprzedały się dziesiątki kluczy za 4 dolary każdy. Ray zamierza uploadować model CAD na platformę z elementami 3D – thingiverse.

Ray próbował również swoich sił z kajdankami niemieckiego Clejuso, ale uznał, że pleksiglas oraz ABS, z którego tworzył duplikaty są za słaby by pokonać siły oporu sprężyn stosowanych w zabezpieczeniach tej firmy. Na konferencji zasugerował użycie do tego celu innego materiału, jakim jest lexan.

Haker, który zazwyczaj pracuje jako konsultant bezpieczeństwa komputerowego, ale także doradza niemieckiej policji w sprawie technologii dotyczącej kajdanek, tłumaczy, że jego celem nie jest zmniejszenie ich bezpieczeństwa, a ujawnienie ich słabości. Narzędzia, których użył są ogólnodostępne dla społeczeństwa. „Jeśli ktoś planuje ucieczkę z więzienia lub sądu, może to zrobić bez naszej pomocy. Jedyne co robię to uświadomienie społeczeństwa oraz policji."

Policjanci powinni obserwować ręce skazańca, ale gdy zaufają kajdankom, zazwyczaj tego nie robią. Jeśli ponadto wiedzą, że klucz jest unikalny, jak w przypadku markowych systemów, ignorują tę zasadę bezwzględnie.

Mimo to, Ray nie opublikuje kluczy Bonowi oraz Clejuso, ponieważ są trudniejsze do wytworzenia i bardziej skomplikowane. Czas potrzebny ma ich ulepszenie jest zbyt duży i może stanowić zagrożenie. Jednak ma zamiar udostępnić klucz do kajdanek firmy Chubb, jako swojego rodzaju przestrogę.

Rozprzestrzenianie się coraz tańszych drukarek 3D oraz innych tego typu technologii prowadzi do poważnych problemów dla firm oraz rządu w związku z kontrolą dystrybucji unikalnych kształtów. Ray już w 2009 roku dokonał reprodukcji prostych kluczy używanych przez holenderską policję.

Haker nie został oskrażony przez żadną z firm, a sam jest przekonany, że wykonał doskonałą pracę na rzecz ogółu. „Ludzie, którzy cenią sobie wartości, nie zwracają uwagę na koszty związane z poprawą technologii wykonania. Blokada bezpieczeństwa kajdanek została złamana już dawno temu – ja sprawiłem tylko, że jej stało się to po prostu łatwiejsze.", podsumował.

(rr)