Wydrukowane laserowo drogi oddechowe ratują życie dziecka

April oraz Bryan Gionfriddo patrzyli bezradnie, jak ich dziecko przestało oddychać, a jego zapadnięte oskrzela blokowały przepływ powietrza do płuc.

„Wielu lekarzy podkreślało, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie opuści szpitala przy życiu.", mówi April Gionfriddo o obecnie dwudziestomiesięcznym synu, Kaibie. „Byliśmy tak zdesperowani, że zrobilibyśmy wszystko, by udało się go uratować."

Nadzieja czekała na nich na Uniwersytecie Michigan, gdzie trwały badania nad bioresorbowalnym urządzeniem, które mogło pomóc Kaibie. Jego lekarze skontaktowali się z profesorem nadzwyczajnym pediatrii otolaryngologii, Glennem Greenem, który pracuje na tamtejszym uniwersytecie.

Green oraz jego kolega, Scott Hollister, profesory inżynierii biomedycznej i mechanicznej uzyskali niezbędne zezwolenie potrzebne do przeprowadzenia wszczepienia implantu tracheotomijnego z biopolimeru zwanym polikaprolaktonem.

Wszczepiona szyna, pozwoliła rozszerzyć oskrzela, tworząc szkielet do ich prawidłowego wzrostu. Po trzech latach zostanie wchłonięta przez organizm.

Green i Hollister byli w stanie stworzyć implant specjalnie zaprojektowany dla Kaiby, dzięki laserowej drukarce 3D o bardzo dużej dokładności. Aby zaprojektować szynę, musieli wykorzystać obraz 3D tchawicy dziecka wykonany za pomocą tomografu komputerowego.

Proces budowy bioimplantów w oparciu o komputerowe wspomaganie projektowania i wytwarzania może służyc w pomocy w rekonstrukcji tkankowej. Wcześniej, Green i Hollister rekonsutrowali, w ten sposób, uszy oraz nosy. Metoda Hollistera była wykorzystana również w procesie odbudowy struktury kości kręgosłupa, twarzoczaszki oraz kości długich.

Dzięki zastosowaniu nowych technologii Kaiba, chory na ciężką odmianę tracheobronchomalacji (TBM) ma się teraz dobrze. Tak samo czują się z pewnością jego szczęśliwa rodzina oraz skromni profesorowie z Uniwerystetu w Michigan.

(rr)