Frost & Sullivan: Globalne ożywienie i rosnące ceny metali pozytywnie wpłynęły na kondycję branży metalowej w Rosji

Prognozowana produkcja metali wzrośnie z 76,2 mln ton w 2010 roku do 129 mln ton w 2017 – produkty o wysokiej wartości dodanej pomogą podtrzymać wzrost przychodów rynku

Warszawa, 27 września 2011 – Ożywienie globalnej gospodarki, coraz wyższe ceny metalu oraz konkurencyjność cenowa dużych zintegrowanych przedsiębiorstw – to czynniki mające korzystny wpływ na sektor metalowy w Rosji. W ubiegłym roku rynek produktów metalowych i metalurgicznych wygenerował przychody czterokrotnie wyższe niż przemysł wydobywczy.

Z najnowszej analizy Frost & Sullivan, globalnej firmy doradczej, pt. „Przegląd branży metalowej w Rosji” wynika, że sektor ten w 2010 roku wyprodukował 76,2 mln ton surowców. Ocenia się, że w roku 2017 wartość ta sięgnie 129 mln ton. W raporcie uwzględniono metale żelazne (żelazo i stal), metale kolorowe (aluminium, miedź i nikiel) oraz metale szlachetne (złoto i srebro).

„Mimo że branża metalowa w Rosji rozwija się od dziesięcioleci, wciąż utrzymuje dość dynamiczne tempo wzrostu. W latach 2011-2017 osiągnie prawdopodobnie około 7,8 procent średniej rocznej stopy wzrostu (CAGR), jeśli chodzi o wielkość produkcji” – stwierdza Monika Nowotnik, analityk z warszawskiego oddziału Frost & Sullivan. „Sektor rozwija się między innymi dzięki nowym projektom eksploracyjnym wspieranym zarówno przez firmy prywatne, jak i rząd rosyjski.”

Oczekuje się, że globalny popyt na metale będzie stopniowo rósł w związku ze wzrostem produkcji przemysłowej i ostatnim ożywieniem światowej gospodarki. Branża metalowa jest w ogromnym stopniu uzależniona od zapotrzebowania ze strony sektorów przemysłu, które są jej nawiększymi użytkownikami końcowym. Do tych branż zalicza się sektor budowlany, transportowy, przemysł samochodowy oraz elektroniczny. Ożywienie tych gałęzi gospodarki w 2010 roku spowodowało zwiększenie zapotrzebowania na metale.

„Jednym z najważniejszych atutów rosyjskiej branży metalowej są relatywnie niskie koszty produkcji” – dodaje Monika Nowotnik. „Wiąże się to z bogatymi zasobami surowców, ale także ciągle niskimi kosztami generowania energii oraz dostępem do wykwalifikowanej, lecz stosunkowo niedrogiej siły roboczej.”

Oferta dużych pionowo zintegrowanych firm rosyjskich jest bardzo atrakcyjna cenowo. Jednak producenci muszą się zmagać z wewnętrznymi ograniczeniami rynku: dość niskim zapotrzebowaniem na produkty metalowe w kraju, wzrastającymi kosztami energii oraz brakiem inwestycji.

„Rosyjska branża metalowa wymaga znaczących nakładów w rozwój infrastruktury i technologii” – stwierdza Monika Nowotnik. „Mówiąc o nowej infrastrukturze mam na myśli nowoczesne wyposażenie zakładów produkcyjnych, usprawnienie procesów, a także poprawę infrastruktury transportowej, szczególnie na dalekim wschodzie kraju i Syberii.” Wysokie nakłady są konieczne do realizacji nowych, atrakcyjnych projektów eksploracyjnych, przeprowadzenia kilkuletnich badań geologicznych oraz efektywnej eksploatacji kopalni.

Napływ inwestycji zagranicznych jest ograniczony przez czynniki wewnętrzne. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć: nieprzewidywalny system prawny, niepewne licencjonowanie, słaby system bankowy oraz brak możliwości bezpośredniego eksportowania niektórych towarów.

Ponadto, firmy w Rosji koncentrują się bardziej na zwiększaniu produkcji i obrotów niż na tworzeniu produktów o wysokiej wartości dodanej. „Ceny przetworzonych artykułów metalowych o wysokiej wartości dodanej w mniejszym stopniu zależą od wahań na rynku globalnym” – wyjaśnia Monika Nowotnik. „Również gospodarka rosyjska ma szansę na zwiększenie stabilizacji poprzez wzrost udziału produkcji wysoko przetworzonej.” Jest to poważne wyzwanie w perspektywie długoterminowej, jako że rozwój branży metalowej związany jest w dużej mierze z sytuacją na rynku światowym.

Rosnące ceny energii także nie pozostaną bez wpływu na branżę metalową. Firmy powinny skoncentrować się na rozwijaniu innowacyjnych, ekologicznych technologii. „Pozwoli to zużywać mniejsze ilości energii, ograniczając jednocześnie ilość wygenerowanych odpadów i zanieczyszczenie środowiska” – podsumowuje Monika Nowotnik. „W perspektywie długoterminowej, nowoczesne technologie pozwolą rosyjskiej branży metalowej zachować konkurencyjność cenową.”

(xt)